Hipoterapia

Celem hipoterapii jest przywrócenie osobom niepełnosprawnym ruchowo i intelektualnie jak najlepszej sprawności fizycznej i psychicznej w możliwym do osiągnięcia zakresie.

Hipoterapia podnosi ogólną sprawność fizyczną, normalizuje napięcie mięśniowe, wspomaga kodowanie prawidłowego wzorca chodu, poprawia koordynację ruchową i zdolności motoryczne - głównie równowagi i poczucia rytmu, poprawia orientację w przestrzeni i schemacie własnego ciała, oraz stymuluje i normalizuje czucie głębokie i powierzchowne.

Hipoterapia sprzyja wzrostowi motywacji i akceptacji procesu terapeutycznego, zwiększając tym samym poczucie własnej wartości. Stymuluje odbiór wrażeń zmysłowych, poprawia percepcję wzrokową i słuchową, oraz wspomaga stymulację uwagi, pamięci, myślenia, mowy; nabywania i rozwijania nowych umiejętności.

Hipoterapia wspomaga działania terapeutyczne i jest szansą na poprawę jakości życia osób niepełnosprawnych i może przynieść korzyści we wszystkich obszarach funkcjonowania człowieka.

Hipoterapię w naszym Ośrodku prowadzi fizjoterapeuta ze specjalnością w dziedzinie hipoterapii w towarzystwie przeszkolonych wolontariuszy, na ułożonych, spokojnych i przede wszystkim bezpiecznych koniach.

Zajęcia prowadzone są codziennie, na dostosowanej częściowo krytej ujeżdżalni oraz w terenie, gdzie pacjenci mogą doznawać bezpośredniego kontaktu zarówno z koniem jak i z przyrodą.

Realizując zajęcia hipoterapii, pacjenci mają również możliwość uczestniczyć w kompleksowym oddziaływaniu terapeutycznym - zespołem hipoterapeutycznym, w którego skład wchodzą: rehabilitant, psycholog, oligofrenopedagog, pedagog oraz terapeuta zajęciowy, po to aby nasze wsparcie terapeutyczne było jak najbardziej efektywne i profesjonalne.

W zależności od stanu pacjenta i celu terapii prowadzimy następujące formy hipoterapii:

Fizjoterapię na koniu, która obejmuje gimnastykę leczniczą na koniu poruszającym się stępem, mająca na celu usprawnienie ruchowe.

Terapię kontaktem z koniem, której celem jest nawiązanie kontaktu pacjenta ze zwierzęciem, z otaczającym środowiskiem, z innymi ludźmi, tworzenie sytuacji terapeutycznej w towarzystwie konia a nie samo dosiadanie konia (czyszczenie, siodłanie, prowadzenie konia i in.).

Terapeutyczną jazdę konną, obejmującą zespół działań jeździeckich, pedagogicznych i psychologicznych podejmowanych w celu usprawnienia intelektualnego, poznawczego, emocjonalnego i fizycznego dające możliwość naukę samodzielnej jazdy konnej.

Ponadto w obrębie naszych działań znajduje się rekreacyjna jazda konna dla osób niepełnosprawnych, która nie stanowi części hipoterapii, ale jest z nią ściśle związana i może mieć aspekt terapeutyczny. Umożliwia aktywność ruchową osobom niepełnosprawnym, wyrabia u nich nawyk i potrzebę aktywnego spędzania wolnego czasu w kontakcie ze zwierzęciem i przyrodą.

Nasze działania skierowane są dla osób niepełnosprawnych ruchowo i intelektualnie w różnym wieku. Hipoterapii poddawane są najczęściej osoby z następującymi schorzeniami i zaburzeniami rozwoju.

Dzieci

Zespoły neurologiczne

Mózgowe porażenie dziecięce, konieczna samodzielna kontrola głowy i czynna pozycja siedząca pacjenta.

Stany po urazach czaszkowo - mózgowych. Minimalne uszkodzenia mózgu. Choroby mięśni (przy sile mięśni ocenianej w skali Lovetta na min. 3 punkty), konieczna indywidualizacja intensywności i czasu zajęć.

Dzieci niedowidzące i niewidome. Choroby i zaburzenia psychiczne.

Zespoły ortopedyczne. Wady postawy. Skoliozy do 20° wg Coba z wyjątkiem progresujących skolioz idiopatycznych. Stany po amputacji i wady rozwojowe kończyn.

Inne

Zespoły genetyczne, np. Zespół Down'a (z obowiązkowym zdjęciem rtg - bocznym i czynnościowym - odcinka szyjnego kręgosłupa). Przepukliny oponowo - rdzeniowe, w zależności od wysokości uszkodzenia, obrazu klinicznego, współwystępowania wodogłowia. Zespoły psychologiczne: zaburzenia emocjonalne, upośledzenia umysłowe, niedostosowanie społeczne. Opóźnienie psychoruchowe o nieustalonej etiologii.

Dorośli

Stwardnienie rozsiane. Stany po udarze. Stany po urazach czaszkowo - mózgowych. Inne choroby narządu ruchu na tle neurologicznym i ortopedycznym. Choroby i zaburzenia psychiczne. Uzależnienia. Patologie społeczne.

PRZECIWWSKAZANIA

Przeciwwskazania bezwzględne:

• Uczulenie na sierść, pot lub zapach konia.
• Nie wygojone rany.
• Nietolerancja tej formy terapii przez pacjenta, np. niepohamowany lęk.
• Odklejanie siatkówki, wzmożone ciśnienie śródgałkowe.
• Brak kontroli głowy w rozwoju motorycznym i czynnej pozycji siedzącej.
• Wodogłowie bez wszczepionej zastawki.
• Niestabilność kręgów szyjnych występująca np. w zespole Down’a.
• Zwichnięcia i podwichnięcia stawów biodrowych.
• Skoliozy powyżej 20° wg Coba oraz progresujące skoliozy idiopatyczne.
• Choroby mięśni przy sile mięśni ocenianej poniżej 3 punktów w skali Lowetta.
• Pogorszenie stanu w zespołach neurologicznych, stanach po urazach czaszkowo-mózgowych, ADHD, chorobach mięśni.
• Ostre stany chorób i zaburzeń psychicznych.
• Podwyższona temperatura.
• Ostre choroby infekcyjne.

Przeciwwskazania względne:

• Padaczka.
• Upośledzenie umysłowe w stopniu głębokim.
• Zaburzenia mineralizacji kości.
• Utrwalone deformacje i zniekształcenia, przykurcze, ograniczenia zakresu ruchu układu kostno-stawowego.
• Dyskopatia.
• Hemofilia oraz inne skazy krwotoczne.
• Schorzenia okulistyczne wymagana konsultacja.
• Przepuklina oponowo-rdzeniowa zlokalizowana w odc. lędźwiowym.

Kwestionariusz kwalifikacyjny do pobrania na naszej stronie.